بسیاری از شهروندان خود را تنها مصرف‌ کنندگانی در نظر می‌گیرند که از خدمات عمومی، مطابق میل خود بهره می‌گیرند حال آن که بسیاری نیز در تصمیم‌گیری‌های شهری مشارکت می‌کنند و از این طریق، حس تعلق به شهر را در خود افزایش می‌دهند.بین مصرف‌ کنندگان و ارائه خدمات شهری ارتباط مستقیمی وجود دارد چرا که کیفیت این خدمات به میزان اعتماد بین ارائه دهنده و کاربران آن بستگی دارد زیرا شهروندان کاربرانی مجهول به حساب نمی‌آیند که تنها خدمات را مورد استفاده قرار می‌دهند بلکه با ابراز نارضایتی یا مشارکت فعال خود در ارائه خدمات، می‌توانند در بهبود کیفیت آن‌ها از سوی ارائه دهندگان سهیم شوند که در این راستا به عنوان شرکایی در تولید خدمات مورد توجه قرار می‌گیرند.

مشارکت فعال شهروندان در ارائه و بهبود خدمات عمومی: هر چه ارتباط بین شهروندان و محیط اطراف آن‌ها بیشتر باشد، گرایش آن‌ها به مشارکت فعال برای افزایش رفاه جامعه بیشتر می‌شود

نقش مشارکت شهروندان در ایجاد جوامع توانمند:زمانی که مقامات مردم را در تصمیم‌گیری‌های شهری سهیم می‌کنند نظرات و انتقادات آن‌ها را نیز در طراحی شهری مورد توجه قرار می‌دهند و از این طریق به بهبود خدمات کمک می‌کنند در نتیجه این مشارکت، پیوند بین شهروندان و مدیران تقویت می‌شود و در نهایت جوامعی توانمند شکل می‌گیرد.

شکل‌گیری نهادها و ساختارهای جدید و تأثیر آن بر تغییر رفتار انسانی:زمانی که مشارکت بین شهروندان و مدیران افزایش پیدا می‌کند آنگاه برنامه‌ریزان تنها به عنوان ارائه‌ دهندگان خدمات عمل نمی‌کنند بلکه به سهیم‌سازی مردم نیز می‌پردازند که این کار حس تعلق مردم به محیط‌های شهری را افزایش می‌دهد و بر اثربخشی خدمات نیز تأثیر می‌گذارد. در این راستا، مردم نگرش خود را نسبت به حقوقشان بر شهر و مسئولیت‌هایشان در قبال محیط زندگی خود تغییر می‌دهند که همین امر ممکن است سبک زندگی آن‌ها را نیز به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد.

افزایش اعتماد و سرمایه اجتماعی: تقویت سرمایه اجتماعی مانند مانعی عمل می‌کند که می‌تواند از طریق کاهش اثرات نبود منابع اقتصادی، لطمه‌های اجتماعی-اقتصادی را به حداقل برساند، پیامدهای سلامت را افزایش دهد، نابرابری‌های میان مردم را به خصوص در بخش مراقبت سلامت کاهش دهد و به رشد چشمگیر تولید ناخالص داخلی کمک کند.